ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ

BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛΑΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ!

Αναδημοσίευση από την ομάδα ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ στο face book

https://web.facebook.com/groups/113164568727547/permalink/1778392808871373/?comment_id=1778537028856951&notif_id=1526078728816922&notif_t=group_comment&ref=notif

ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛΑΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ! ΚΟΙΝΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ! ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΤΑ;;; ΗΘΕΛΑ ΝΑ 'ΞΕΡΑ ΤΙ ΜΥΑΛΑ ΚΡΑΤΑΝΕ!

Εν τω μεταξύ κάποιοι δε δίστασαν να καταφύγουν ακόμη και σε παραβίαση απόρρητου αλληλογραφίας και δημοσιοποίηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων μπρος στη λύσσα που τους έπιασε με την ανακοίνωσή μας. Κανείς δε βρέθηκε να τους συμβουλέψει ότι πρόκειται για πολύ σοβαρά αδικήματα;

Από τη μεριά μας φροντίσαμε να πάρουμε τηλέφωνο και να ζητήσουμε να μας υποδείξουν σε ποιο σημείο του διαδικτύου βρήκαν αναρτημένη ανακοίνωση των Γυναικών Ναυτικών με τα στοιχεία που επικαλούνται. Και συγκεκριμένα το όνομα συναδέλφισσας που διδάσκει στο ΚΕΣΕΝ και τη σπέκουλα πως το κίνημα των ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ πρόσκειται σε συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα. Κούνια που τους κούναγε! Εμάς εδώ και 40 χρόνια κανένα κόμμα δεν μπόρεσε να μας καπελώσει. Κι ας ανήκουμε η καθεμιά μας σε κόμμα. Στο θέμα του κινήματός μας τα κομματικά βαρίδια δεν έχουν καμία θέση.

Να το πούμε και αλλιώς; Πάνω απ' όλα είναι οι συναδέλφισσές μας και μετά το όποιο κόμμα είμαστε μέλη του. Όπως αρχή μας είναι το όλες για μία και μία για όλες. Ένας αληθινός συνδικαλισμός που δε χρειάζεται σφραγίδες πρωτοδικείου, αρκεί η δυνατή μας θέληση να παλεύουμε για τις Ελληνίδες Ναυτικούς αλλά και γενικότερα για όλες τις Γυναίκες που εργάζονται σε καράβια. Ή εργάστηκαν στο παρελθόν. Ή τώρα ετοιμάζονται να πάνε στη θάλασσα.

Από σήμερα η ανακοίνωσή μας είναι αναρτημένη και εκτός face book, στο ιστολόγιο ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ. Και σε όποιον αρέσει. Οι άλλοι ας πάρουν να διαβάσουν το Σύνταγμα αυτής της χώρας. Δημοκρατία έχουμε. Και ο καθένας δικαιούται να λέει ελεύθερα τη γνώμη του και να τη δημοσιεύει επίσης. Όπως είναι και αναφαίρετο δικαίωμα μας να συνερχόμαστε και να συνεδριάζουμε για όποιο θέμα μας απασχολεί.

http://kapetanisses.blogspot.gr/2018/05/blog-post.html


φωτογραφία αρχείου

Από τον καιρό που οι πρώτες Ελληνίδες έγιναν δεκτές στις δημόσιες σχολές Εμπορικού Ναυτικού της Ελλάδας. Σε διάλειμμα από το σεμινάριο Σωστικών στον Ασπρόπυργο. Διακρίνονται και τα τρία μέλη του προεδρείου του "παράνομου" σπουδαστικού συλλόγου που είχαμε ιδρύσει. Σε μια εποχή που ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ απαγόρευε ακόμη και την ομαδική υποβολή αιτήματος...  Εμείς από τότε τολμήσαμε να σηκώσουμε κεφάλι και δεν το σκύψαμε ακόμη και όταν ο Διοικητής απειλούσε να μας κόψει τα πόδια. Μόλις 19 χρονών κοριτσάκια. Κι ας μας μείωσε σε όλες όσες συμμετείχαμε στο σύλλογο τη διαγωγή λόγω συνδικαλιστικής δράσης! 

Τώρα θα φοβηθούμε; Που η κυβέρνηση δηλώνει αριστερή κι εμείς φτάνουμε τα 60;  Θα μου πεις βέβαια ότι στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις. Και θα σου πω ότι αφελείς δεν είμαστε αλλά περιμένουμε πρώτα τις αντιδράσεις του Υπουργού στην Καταγγελία που του έστειλαν. Ειδικά για το θέμα της παραβίασης του απορρήτου επιστολής. Και τη δημοσιοποίηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Και μάλιστα εντός του χώρου εργασίας. Και χρησιμοποιώντας το υλικό επιστολής για καταγγελία προς τον Υπουργό!!!   Δεν είναι αστεία αυτά τα πράγματα. Και δεν τιμούν κανένα, κύριε Υπουργέ! 
Δημοσιεύτηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο



10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.