BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Ο Δίκαιος αγώνας των ναυτεργατών αφορά όλο το λαό

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο Δίκαιος αγώνας των ναυτεργατών αφορά όλο το λαό

Με αφορμή την 48ωρη απεργία των ναυτεργατών την Μ.Τρίτη – Μ.Τετάρτη, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοξενοδόχοι, το κεφάλαιο συνολικά με τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ, έχει εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση άτιμης προπαγάνδας με στόχο να στρέψει τους εργαζόμενους που πλήττονται βάναυσα από την αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης τους φτωχούς επαγγελματίες, αγρότες, ενάντια στους ναυτεργάτες και τον αγώνα τους.

Προπαγάνδα που προσπαθεί να κρύψει ότι αυτή η πολιτική είναι που αύξησε τα εισιτήρια πάνω από 450% και 25% τις τελευταίες ημέρες, καθιστώντας απαγορευτικό για τους εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους, νεολαία, να μεταφερθούν στους τόπους καταγωγής τους, στα νησιά κάνει απαγορευτικές τις διακοπές τους.

Είναι οι ίδιες δυνάμεις, η ίδια πολιτική που μειώνει τους μισθούς, τις συντάξεις, αυξάνει την φτώχια την εξαθλίωση. Κυβέρνηση, τα κόμματα που τη στηρίζουν, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι μεγαλέμποροι, απαιτούν να ζούμε και να δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί για να κερδοσκοπούν ισοπεδώνοντας τη ζωή μας.

ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, Δημοκρατική Συμμαχία, Ενώσεις των εφοπλιστών, των μεγαλοξενοδόχων, των τουριστικών πρακτόρων και τα κανάλια των εφοπλιστών, συκοφαντούν τους ναυτεργατικούς αγώνες, ότι τάχα πλήττουν τον τουρισμό και την αγροτική παραγωγή των νησιών. Είναι πρόκληση ! Όλοι αυτοί είναι εχθροί των νησιωτών, των μικρομεσαίων αγροτών, της λαϊκής οικογένειας.

 Είναι οι ίδιοι που αφήνουν το χειμώνα νησιά χωρίς πλοία, στους ναυτεργάτες εξαντλητικές συνθήκες εργασίας και μειωμένες οργανικές συνθέσεις, θέτοντας σε κίνδυνο την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Προωθούν την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών για να δρομολογούν τα καράβια όποτε θέλουν και όπως θέλουν με πανάκριβα εισιτήρια. Για να γεμίσουν τα πλοία με ανειδίκευτους και ανασφάλιστους ναυτεργάτες που θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, θύματα του σύγχρονου δουλεμπορικού κυκλώματος, που θα πιέζονται να δουλεύουν όχι για να μεταφέρεται με ασφάλεια ο επιβάτης στον προορισμό του, αλλά για να διασφαλίζεται το μέγιστο δυνατό κέρδος του εφοπλιστή.

 Είναι οι ίδιοι που μετατρέπουν την υγεία σε πανάκριβο εμπόρευμα. Άφησαν τους 200.000 ασφαλισμένους του Οίκου Ναύτη, όπως και τα εκατομμύρια των ασφαλισμένων στα άλλα ταμεία, χωρίς γιατρούς και φάρμακα, καταδικάζοντας ζωές σε θάνατο. Λεηλατούν τα αποθεματικά όλων των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων.

 Είναι οι ίδιοι που θυμήθηκαν ξαφνικά να προστατέψουν τους μικρομεσαίους αγρότες και την παραγωγή τους που δήθεν θα κινδυνεύσει με την απεργία των ναυτεργατών, όταν με την πολιτική τους και τα πανάκριβα ναύλα, τους οδηγούν στην καταστροφή, απορρίπτοντας τα αιτήματά τους για μέτρα προστασίας της ντόπιας παραγωγής, για πάγωμα των αγροτικών δανείων και διαγραφή των πανωτοκίων, για χορήγηση άτοκων καλλιεργητικών δανείων με 3ετή περίοδο χάριτος, για επιδότηση των θαλάσσιων μεταφορών στον αγρότη παραγωγό και όχι στους εφοπλιστές.

 Οι ναυτεργάτες υπερασπίζοντας τις ανάγκες των οικογενειών τους και συνολικά του λαού, αγωνίζονται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Παλεύουν ενάντια στη διάλυση της ιατροφαρμακευτικής και νοσηλευτικής περίθαλψης, που σε ότι αφορά τους ναυτεργάτες, περνάει μέσα από την κατάργηση του Οίκου Ναύτη και τη μεταφορά του στον ΕΟΠΥΥ. Αγωνίζονται για αποκλειστικά Δημόσια, Δωρεάν ιατροφαρμακευτική προστασία για όλους τους εργαζόμενους. Παλεύουν, για να μπορούν οι εργαζόμενοι, οι νησιώτες, να ταξιδεύουν με πλοία σύγχρονα, ασφαλή, 365 μέρες το χρόνο, με φτηνά εισιτήρια και με πληρώματα που θα έχουν συγκροτημένα δικαιώματα, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίες, συνδικαλιστική εκπροσώπηση και θα είναι σε θέση να προστατεύσουν την ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα.

Οι διοικήσεις των σωματείων ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΣ-ΝΑΤ απευθύνονται σε όλους τους εργαζόμενους της χώρας, τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες και φτωχούς αγρότες των νησιών και τους καλούμε σε κοινό αγώνα και αλληλεγγύη. Δεν ευθύνονται οι ναυτεργάτες και ο αγώνας τους για τα προβλήματα που πνίγουν κάθε εργατική και λαϊκή οικογένεια.

ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ !

8 Απρίλη 2012

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΠΕΜΕΝ

http://www.pemen.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.