BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΟΙ ΑΝΑΡΘΡΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Με απεργία απαντάει η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία στην Πολιτική Επιστράτευση!

24ωρη απεργία στις 15 Δεκέμβρη και σε όλες τις κατηγορίες πλοίων αυτή τη φορά.

Θυμίζουμε ότι πριν λίγες μόλις ημέρες έλαβε άδοξα τέλος η 8ήμερη απεργιακή κινητοποίηση των ναυτεργατών στα πλοία της ακτοπλοΐας, όταν διατάχθηκε από την πολιτική ηγεσία της χώρας η επιστράτευση των απεργών.

Δικαιολογία; Πως ξέμειναν τα νησιά από φάρμακα και άλλα σημαντικά είδη πρώτης ανάγκης. Είναι το γνωστό ανέκδοτο. Που προσπαθεί ανεπιτυχώς να καλύψει την αμφισβήτηση του δικαιώματος στην απεργία. Μας το σερβίρουν κάθε φορά με διαφορετικό φερετζέ, ανάλογα με το ποιος κλάδος εργαζομένων απεργεί. Αυτή τη φορά ήταν οι ναυτεργάτες και ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος για τους ακρίτες των νησιών που ξεκόπηκαν λέει από τον έξω κόσμο.

Το πόσο φαιδρό είναι το επιχείρημα το βιώνουμε τούτες τις μέρες οι κάτοικοι της επίσης ακριτικής Θεσπρωτίας. Καθώς από τις βροχές των τελευταίων ημερών πλημμύρισε η Εγνατία (η χρυσοπληρωμένη από τις τσέπες του ελληνικού λαού) και πλέον είναι κλειστή επ' αόριστον στο μεγαλύτερο τμήμα της ανάμεσα στα Ιωάννινα και την Ηγουμενίτσα. Παράλληλα και το τοπικό δίκτυο του νομού έχει αποκόψει τους Φιλιάτες από την πρωτεύουσα, την Ηγουμενίτσα, και μόνο από δρόμους της συμφοράς μπορεί κανείς να φτάσει στους Φιλιάτες και στο μοναδικό νοσοκομείο του νομού που βρίσκεται εκεί.

Βάρδα λοιπόν να μην αρρωστήσουμε αυτή την περίοδο. Και αλί και τρισαλί όποια ετοιμόγεννη της σπάσουν τα νερά πριν την ώρα της. Γιατί με την Εγνατία κλειστή χρειάζονται δύο ώρες από τον παλιό δρόμο να φτάσει σε μεγάλο νοσοκομείο στα Γιάννενα. Και με την προϋπόθεση να μη συναντήσει στο δρόμο ουρά από νταλίκες, κατολίσθηση, ομίχλη, πάγο και άλλα ωραία που συμβαίνουν κάθε τρεις και λίγο στον παλιό δρόμο. Και ο δρόμος για τους Φιλιάτες, ο παρακαμπτήριος, είναι άστα να πάνε...

Κατά τα άλλα τους μάρανε τους ταγούς της χώρας η απεργία των ναυτεργατών.

Αλλά και τους ίδιους τους ναυτεργάτες άλλα τελείως φαίνεται πως τους μαραίνουν και όχι η επιτυχία της απεργίας και η επίλυση των προβλημάτων τους. Δηλαδή τους συνδικαλιστές ναυτεργάτες... Που η βάση των εργαζομένων τους ψηφίζει και περιμένει να κάνουν κάτι επιτέλους και να σταματήσει ο διαρκής κατήφορος σε όλα τα επίπεδα της ζωής τους.

Κι αν αυτό ακούγεται εξωφρενικό, δείτε την επόμενη εικόνα. Κάντε και κλικ πάνω της για να τη δείτε σε μεγαλύτερη προβολή και να διαβάσετε το κείμενο που περιέχει:



Είναι από το ΜΑΤΣΑΚΟΝΙ, το περιοδικό της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπ. Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ). Το τελευταίο τεύχος. Και είναι απόσπασμα άρθρου που μιλά για την τελευταία απεργία, την οκταήμερη. Βρίσκει όμως την ευκαιρία να τα χώσει και στα άλλα ναυτεργατικά σωματεία και μάλιστα στην ΠΕΜΕΝ και στο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, δηλαδή τα σωματεία που ελέγχονται από το ΠΑΜΕ.

Συγκεκριμένα το ΜΑΤΣΑΚΟΝΙ μιλάει για άναρθρες κραυγές των εκπροσώπων του κομματικού συνδικαλισμού και των ηγεσιών της ΠΕΜΕΝ και του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ! Που το μόνο που τους ενδιαφέρει - κατά το ΜΑΤΣΑΚΟΝΙ - είναι η πολιτική εκμετάλλευση του απεργιακού αγώνα και ελάχιστα λέει τους απασχολεί η ενότητα, η συνοχή και η κοινή δράση των ναυτεργατών.

Και συνεχίζει το ΜΑΤΣΑΚΟΝΙ αυτάρεσκα να παινεύει το ... σπίτι του: "Οι Ναυτεργάτες και ευρύτερα οι εργαζόμενοι είδαν για άλλη μια φορά ότι η ηγεσία της ΠΕΝΕΝ ήταν πρώτη στις επάλξεις του αγώνα, έδωσε δυναμικά παρόν στην περιφρούρηση" και λοιπά και λοιπά!

Παρόν γράφουν, παρόν γράψαμε κι εμείς... Και δεν είναι θέμα η ανορθογραφία, και το "παρών" που έπρεπε να γράψουν, αλλά πως αυτή η ιστορία μόνο παρελθόν θυμίζει και μια μουχλιασμένη κόντρα ανάμεσα στους σημερινούς ηγέτες του ναυτεργατικού κινήματος. Μια κόντρα που διαιωνίζεται εδώ πολλά πολλά χρόνια. Ήταν νιοι και παλικάρια όταν την ξεκίνησαν και τώρα ασπρίσαν τα μαλλιά τους και κοντεύουνε στη σύνταξη μα η κόντρα όχι μόνο δε λέει να τελειώσει μα διαρκώς βαθαίνει και γίνεται πιο άγρια.

Έχω κι εγώ φάει τα δικά μου νιάτα στο συνδικαλισμό. Και από κόντρες καλά γνωρίζω. Το αίνιγμα όμως ακόμη δεν το έλυσα. Αν μεγαλύτερη ζημιά στο κίνημα κάνει αυτή η κόντρα και φαγωμάρα των αριστερών ή ο οπορτουνισμός των μεν και ο σταλινισμός των δε και όλα τα άλλα εις -ισμός κατηγορητήρια που αλληλοεκτοξεύονται.

Και είναι γεγονός, το έχουμε αναδείξει και σε άλλα άρθρα μας το τελευταίο διάστημα, πως και από την άλλη όχθη όχι απλά τραβάνε το σχοινί μα έχουν βαλθεί να το κόψουν.

Έτσι στο Ριζοσπάστη διαβάζουμε:


http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5992169

Απαντούν με απεργία στην πολιτική επιστράτευση

Με 24ωρη απεργία στις 15 Δεκέμβρη, σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, σε όλα τα λιμάνια της χώρας, απαντούν οι ναυτεργάτες στην επιβολή του έσχατου μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης, στην προσπάθεια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη της ΝΔ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, να επιβάλει τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική με κάθε τρόπο για να ενισχύσει την κερδοφορία των εφοπλιστών, συνολικά του μεγάλου κεφαλαίου.

Την απόφαση για απεργιακή κινητοποίηση πήρε χτες η πλειοψηφία της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ, κάτω από τη δυναμική παρέμβαση των ταξικών ναυτεργατικών συνδικάτων ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», την απαίτηση των ναυτεργατών για συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα.

Τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, ώστε η νέα πανναυτεργατική απεργία να αποτελέσει ένα ακόμα βήμα μπροστά στην οργάνωση της πάλης των ναυτεργατών και όλων των εργαζομένων, για την απόκρουση των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων, αλλά και για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, συζητήθηκαν χτες το πρωί στη σύσκεψη που διοργάνωσε η Ναυτεργατική Συνδικαλιστική Κίνηση (ΝΣΚ), στην αίθουσα συνελεύσεων του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ». Κεντρικοί ομιλητές της σύσκεψης ήταν ο A' γραμματέας της ΠΕΜΕΝ Θ. Ευαγγελάκης και ο πρόεδρος του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» Γ. Μανουσογιαννάκης. Από τις ομιλίες και το διάλογο που ακολούθησε αναδείχτηκε ότι ο πρωταγωνιστής της μάχης για την προετοιμασία της απεργίας, η οποία θα γίνει σε συνθήκες πολιτικής επιστράτευσης, θα είναι οι ταξικές δυνάμεις της ΝΣΚ, του ΠΑΜΕ. Αποφασίστηκαν καθημερινές εξορμήσεις μέσα και έξω από τα καράβια, σε όλα τα στέκια των ναυτεργατών.

Σε δελτίο Τύπου ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΣ ΝΑΤ τονίζουν ότι «αυτός ο απεργιακός αγώνας είναι υπόθεση των ναυτεργατών, των εργαζομένων, των κατοίκων των νησιών. Οι εφοπλιστές, η κυβέρνηση καταργούν την 10μηνη επάνδρωση των πλοίων, τα ακινητοποιούν, εγκαταλείποντας ναυτεργάτες, επιβάτες, νησιώτες από το μέσο για την επιβίωσή τους», διογκώνουν τα ελλείμματα του ΝΑΤ, υπονομεύουν τα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των ναυτεργατών και όλων των εργαζομένων με τον απαράδεκτο νόμο 3845/2010

Να γελάς και να κλαις. Η ΠΕΝΕΝ βλέπει τον εαυτό της πρώτο στις επάλξεις του αγώνα και από την άλλη η Ναυτεργατική και το ΠΑΜΕ αυτοαναδεικνύονται πρωταγωνιστές στην ίδια ακριβώς μάχη. Πώς γίνεται με τέτοιο πλεόνασμα πρωταγωνιστών το ναυτεργατικό κίνημα να θρηνεί την πανωλεθρία σε όλα τα μέτωπα και την απώλεια κεκτημένων δεκαετιών, είναι επίσης γρίφος άλυτος... Είναι; Ή μήπως συνδέονται στενά; Όπως η αιτία με το αποτέλεσμα;

Για να αποδώσουμε όμως τα του Καίσαρος τω Καίσαρι οφείλουμε να παραδεχτούμε πως από τη μεριά της ΠΕΝΕΝ και παρά τα άγαρμπα ματσακονίσματα που μας προκάλεσαν βαθύτατη θλίψη - έλεος πια! δεν μπορεί να επιδικάζουν στην ΠΕΜΕΝ ειδικά τέτοιο ρόλο! - υπάρχει και κάλεσμα ενότητας. Κι όχι μόνο λεκτικά και όχι μόνο τώρα που η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο.

Με μια απλή αναζήτηση του Google μπορεί ο καθένας να διαπιστώσει ένα μεγάλο μέρος της προϊστορίας αυτής της διαμάχης. Ας γυρίσουμε λοιπόν 13 χρόνια πίσω. Και σ' αυτό εδώ το δημοσίευμα του Ριζοσπάστη:

http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3635305

Σάββατο 15 Μάρτη 1997

Ρεκόρ "χτύπησε" η ανεργία!

Αποκαλυπτικά, παρότι "μισά", τα ίδια τα στοιχεία του Γραφείου Εύρεσης Ναυτικής Εργασίας. Ευρεία σύσκεψη χτες στον Πειραιά. Μ. Κωστόπουλος: "Δικαιώματα υπάρχουν, όσο ξέρουμε να τα υπερασπιζόμαστε". Νέα προνόμια για τους εφοπλιστές, έφτασαν να ζητήσουν εκπρόσωποι της κυβέρνησης

Στους 2.650 έφτασαν οι "επίσημα" άνεργοι ναυτικοί, σύμφωνα με τις καταστάσεις του Φλεβάρη του Γραφείου Εύρεσης Ναυτικής Εργασίας! Πρόκειται για στοιχείο - ρεκόρ στα χρονικά του ΓΕΝΕ, το οποίο ανανεώνει τις καταστάσεις των ανέργων κάθε έξι μήνες,ενώ τα ναυτεργατικά σωματεία εκτιμούν ότι ο πραγματικός αριθμός των νέων ανέργων σ' αυτό το διάστημα ξεπερνά τις 5.000,αφού, ως γνωστόν, δε γράφονται όλοι στο ΓΕΝΕ! Δραματικές διαστάσεις παίρνει και το, πρωτόγνωρο στον κλάδο των ναυτεργατών, φαινόμενο της ανεργίας μακράς διάρκειας! Μέχρι και σήμερα, 167 μακρόχρονα άνεργοι ναυτικοί έχουν προμηθευτεί το κουπόνι που άρχισε να εκδίδει πριν από 10 μέρες η Εστία Ναυτικών για την εξασφάλιση της ημερήσιας σίτισης σε εστιατόρια!

Τα παραπάνω στοιχεία αναφέρθηκαν, κατά τη χτεσινή ευρεία σύσκεψη που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ενωση Ναυτών,όπου πήραν μέρος ναυτεργατικά σωματεία, εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά,ο βουλευτής του ΚΚΕ Μήτσος Κωστόπουλος,βουλευτές Πειραιά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ,εκπρόσωπος του "ΣΥΝ" και άλλοι.

"Είναι σαφέστατη η βούληση της κυβέρνησης και του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας να ικανοποιήσουν το εφοπλιστικό αίτημα για τη μείωση των οργανικών συνθέσεων", σημείωσε, ανοίγοντας τη συζήτηση ο πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ Αντ. Νταλακογιώργος, σημειώνοντας ότι ειδικά η ειδικότητα των ναυτών παρουσιάζει και τους περισσότερους μακροχρόνια άνεργους.

Οι απαιτήσεις των εφοπλιστών για τη μείωση των οργανικών συνθέσεων δεν είναι καινούριες. Οπως αναφέρθηκε στη σύσκεψη, από το 1983 μέχρι και το 1992, και πάντα στο όνομα της ...ανταγωνιστικότητας, νομοθετήθηκαν τρεις μειώσεις των οργανικών συνθέσεων, με αποτέλεσμα να χαθούν πάνω από 35 χιλιάδες θέσεις εργασίας, χωρίς από την άλλη να εισχωρήσουν πλοία στην ελληνική σημαία!

Εντύπωση προκάλεσε η ομιλία του προέδρου του ΕΚΠ, Γιάννη Μίχα, ο οποίος σημείωσε ότι πρέπει οι ναυτεργάτες να ...τολμήσουν "να ζητήσουν αναπτυξιακά μέτρα στήριξης των εφοπλιστών, με την προϋπόθεση ότι δε θα μειωθούν οι οργανικές συνθέσεις και τα πλοία τους θα κατασκευάζονται στα ελληνικά ναυπηγεία"!

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Διαμαντίδης χαρακτήρισε σωστή την πρόταση του Ι. Μίχα και σημείωσε ότι μέχρι το Πάσχα η κυβέρνηση θα έχει ψηφίσει νέο αναπτυξιακό νόμο, στον οποίο θα περιλαμβάνονται και αυτές ...οι προτάσεις!Και συμπλήρωσε: "Οι εφοπλιστές έχουν σαν όπλο την απειλή να πάρουν τα πλοία τους και να φύγουν. Είναι δική τους περιουσία και ό,τι θέλουν την κάνουν. Γι' αυτό πρέπει να γίνει καλοπροαίρετος διάλογος από όλες τις πλευρές"...

Παίρνοντας το λόγο, ο βουλευτής του ΚΚΕ Μ. Κωστόπουλος τόνισε μεταξύ άλλων: "Ποιος οικοδόμησε αυτό το βαπόρι; Από πού είναι δικό τους; Το 1985, το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας μοίρασε βιβλίο με φοροαπαλλαγές. Από τις 1.000 σελίδες, οι 800 αναφέρονταν στους εφοπλιστές. Μιλάμε για τεράστια ποσά του ελληνικού λαού, που, αν αξιοποιούνταν σωστά, θα έδιναν τουλάχιστον 100 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Σε ποιον, λοιπόν, τα λένε ότι τα βαπόρια είναι δικά τους;". Συνεχίζοντας επισήμανε ότι το ΚΚΕ από το 1985, βλέποντας τα μηνύματα, διαμόρφωσε συγκεκριμένες προτάσεις για τη ναυτιλία, για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, όπως είναι η απασχόληση, η κοινωνική ασφάλιση. Τόνισε ακόμα ότι ο αγώνας των ναυτεργατών είναι αλληλένδετος και με τον εκδημοκρατισμό του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και κατέληξε: "Δικαιώματα υπάρχουν, όσο ξέρουμε να τα υπερασπίζουμε. Από τη στιγμή που πάψουμε να τα υπερασπίζουμε, θα πάψουν να υπάρχουν".

Ο Σάββας Τσιμπόγλου,μέλος της διοίκησης της Πανελλήνιας Ενωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού, σημείωσε: "Εδώ και τώρα πρέπει να υλοποιηθούν οι αποφάσεις του Γενικού Συμβουλίου και να οργανωθούν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στον πρωθυπουργό και στον Χατζηπατέρα ότι, αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας, θα μας έχουν συνέχεια μπροστά τους. Η ΠΕΜΕΝ θα αναλάβει πρωτοβουλίες προς αυτήν την αγωνιστική κατεύθυνση".

Α. Ζ.

Βλέπετε που είχαμε δίκιο να μιλάμε για μουχλιασμένη κατάσταση; Και πως υπάρχει τεράστιο βάθος χρόνου πίσω από την σημερινή κόντρα αλλά με τα ίδια πάντα πρόσωπα σε ρόλο πρωταγωνιστικό; Οι ίδιοι μπορεί να μας λένε σήμερα πως πρωταγωνιστεί η ΠΕΝΕΝ ή το ΠΑΜΕ και το ίδιο σε πολιτικό επίπεδο λένε και οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ, οι τότε Πρόεδρος ο ένας του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και μετέπειτα και έως τώρα Νομάρχης Πειραιά, και ο άλλος που το 1997 ήταν απλώς βουλευτής Πειραιά και τώρα κρατάει το τιμόνι του υπουργείου Ναυτιλίας. Ακόμη και η δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη που έγραψε τότε το ρεπορτάζ είναι η ίδια που εξακολουθεί να κάνει το ναυτιλιακό ρεπορτάζ της εφημερίδας...

Μπορεί λοιπόν να μιλάνε για αγώνες και μάχες μα το όλο σκηνικό θυμίζει παγωμένη εικόνα. Και μπορεί να κατηγορούν το Νταλακογιώργο πως κάθισε πριν 25 χρόνια στην καρέκλα του Προέδρου της ΠΕΝΕΝ και ξέχασε να σηκωθεί, αλλά τι το χειρότερο έκανε από όλους τους άλλους "πρωταγωνιστές";

Κίνημα γνήσιο με τέτοιους όρους δεν μπορεί να δημιουργηθεί. Κακά τα ψέματα. Όταν επί τόσα χρόνια τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα παραμένουν στις θέσεις κλειδιά, δημιουργείται ένα ιδιότυπο καθεστώς αριστοκρατίας. Από τη μια οι επώνυμοι, τα σπουδαία προσώπατα που λέγαν και οι γιαγιάδες μας, και από την άλλη ο ανώνυμος λαουτζίκος που υποτίθεται ότι τα σπουδαία προσώπατα άλλο δεν κάνουν παρά να νοιάζονται να του κάνουν καλύτερη τη ζωή. Του λαουτζίκου. Μα οι ίδιοι δεν είναι λαουτζίκος. Και είτε το συνειδητοποιούν οι ίδιοι είτε και όχι (που είναι και το σύνηθες) στο τέλος καταντούν να υπερασπίζονται τη δική τους θέση και μόνο.

Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν υποστηρίζω πως όλα αυτά τα πρόσωπα δεν έχουν ικανότητες. Μα και πάλι τίποτε δεν αλλάζει σε όσα είπα πριν. Γιατί και πάλι δεν υφίσταται διαδικασία κινηματική μα το παλιό γνωστό μοντέλο του αρχηγού και των οπαδών. Έτσι όλα κρίνονται από τις προσωπικότητες και όχι από τη "μάζα". Και είναι τελείως αναπόφευκτο να καταλήγουν στο τέλος και στις προσωπικές επιθέσεις έστω και αν βαυκαλίζονται πως λειτουργούν με όρους πολιτικούς. Τρίχες κατσαρές.

Γι' αυτό και ο λόγος τους τελείως λογικά μετατρέπεται σε κραυγές άναρθρες. Διότι άλλα λέγει και άλλα εννοεί.

Από κει και πέρα ο βαθμός που συνειδητοποιούν τι τους συμβαίνει και τι προκαλούν, επηρεάζει μόνο τον τομέα της επιστήμης που οφείλει να εξετάσει την περίπτωσή τους. Με επιστήμες που κινούνται στο φάσμα ανάμεσα στην Κοινωνιολογία και την Ψυχολογία αλλά και την Εγκληματολογία και την Ψυχιατρική. Όχι όμως η Πολιτική. Αυτή πάει περίπατο. Και μόνο τότε θα επανέλθει στο προσκήνιο όταν βγούμε από τον νέου τύπου μεσαίωνα. Ο προηγούμενος θυμίζω έληξε με τη βιομηχανική επανάσταση. Ανάλογα και ο τωρινός. Και μόνο το όνομα της επανάστασης μού είναι άγνωστο. Είθε βέβαια να είναι εκείνη η μία και μοναδική επανάσταση που μπορεί να ανυψώσει τον άνθρωπο. Μια επανάσταση υπαρξιακού τύπου, εσωτερικής δηλαδή μορφής, που ο κύριος μοχλός της εκκινά από τη λογική και το νου του ανθρώπου.

Κι όποιος περισσότερα θέλει να μάθει για την επανάσταση αυτή ας φροντίσει να βρει και να μελετήσει το Homo Educandus του Δημήτρη Λιαντίνη. Με ιδιαίτερη υπογράμμιση στο κεφάλαιο για το ιδεώδες του εσθλού...

Κατεβάζοντας όμως το επίπεδο και τον πήχυ και επανερχόμενοι στην κόντρα ΠΕΝΕΝ - ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΗΣ, οφείλουμε με βάση το τελευταίο άρθρο από το Ριζοσπάστη να αναγνωρίσουμε πως ο Νταλακογιώργος της ΠΕΝΕΝ έκανε κινήσεις για ενότητα και εκφορά κοινού λόγου διεκδικήσεων από όλους τους συνδικαλιστικούς φορείς των ναυτεργατών αλλά και των πολιτικών κομμάτων που θέλουν να σταθούν δίπλα στους ναυτεργάτες. Πλην όμως ατύχησε. Και αρκεί κανείς να ανατρέξει στο Ριζοσπάστη και στις επόμενες δημοσιεύσεις από το Μάρτη του '97 για να δει και να μάθει όλα τα στάδια της διαμάχης.

Και το πιο αστείο από όλα είναι που ο Ριζοσπάστης με σειρά άρθρων του κατηγορούσε τον Νταλακογιώργο για τη διαγραφή συνδικαλιστή του δικού φορέα. Όταν η ίδια εφημερίδα χρόνια πριν ήταν που ανακοίνωσε στο πανελλήνιο τη διαγραφή του ίδιου του Νταλακογιώργου από το ΚΚΕ. Μα τι περίμεναν; Πως δε θα ανταπέδιδε τα ίδια;

Διέγραψε λέει ο Νταλακογιώργος τον Πανάγο. Μάλιστα. Μόνο που ο Πανάγος και οι σύντροφοί του είχαν προλάβει να διαγράψουν το Νταλακογιώργο... Και όχι μόνο. Και τυχαία ανακάλυψα στο διαδίκτυο γραμμένο το ακόλουθο:

Ας μην επαναληφθούν τα λάθη άλλου κόμματος που με τις διαγραφές πριν κάμποσα χρόνια κατόρθωσε να μείνει αρτηριοσκληρωτικό χάνοντας και την υπόληψη του κόσμου του, κάνοντας διαγραφές σε ανθρώπους που έβλεπαν τα κακώς κείμενα, τα συμφέροντα, τις παρεϊτσες και δεν μπορούσαν να συμβιβαστούν σε λάθος υποδείξεις. Ας θυμίσω τον μακαρίτη Γ. Δεστούνη από την Άσσο, τον επανιδρυτή και πρόεδρο της ΠΕΝΕΝ, πόση κόντρα έφαγε από το ΚΚΕ και τον δικό μας Αμπατιέλο; Τώρα που ακριβώς βρίσκεται ο τότε αντικαταστάτης του Νταλακογιώργος; Που το ΚΚΕ; Και που ο Δεστούνης; Φρόντισαν να τον σκάσουν τον άνθρωπο! Τα παραδείγματα μακάρι να γίνονται μαθήματα.

Και ναι, έτσι είναι. Και είχα κάποτε θυμώσει πολύ με τον Νταλακογιώργο. Που δέχτηκε να αντικαταστήσει το Γεράσιμο. Αν και ήξερε πως το Γεράσιμο τον είχαν αδικήσει σφόδρα. Στο τέλος όμως δεν απέφυγε κι εκείνος τα παθήματα του Γεράσιμου. Αλλά και το ΚΚΕ την πάτησε. Γιατί νόμισε πως θα μπορούσε με μια νέα διαγραφή να απαλλαγεί και από τον Νταλακογιώργο. Πλην όμως ετούτος ούτε καρκίνο έπαθε ούτε και τους άδειασε τη γωνιά. Και μένει εκεί που το ΚΚΕ τον τοποθέτησε. Να το πολεμάει με τα δικά του όπλα.

Και θα ήθελα κάποτε να ακούσω μια τίμια αυτοκριτική. Από εκείνους που από το παρασκήνιο κινούσαν τα νήματα για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Κι ένα συγνώμη σε όλους εμάς τους ναυτεργάτες που από τις δικές τους βλακείες και όχι μόνο από την ασυδοσία των εφοπλιστών βρεθήκαμε εκτός πλοίου και άνεργοι. Βάλανε πάνω από το κίνημα τους εαυτούς τους και την καριέρα τους, τη συνδικαλιστική ή πολιτική και τις προσωπικές τους συμπάθειες ή αντιπάθειες.

Κι απορούμε μετά που το φουκαριάρικο το ναυτεργατικό κίνημα πνέει τα λοίσθια;

Ε, όχι. Και πολύ άντεξε... Και καθόλου δεν απορούμε όσοι είδαμε όλες τις πράξεις του δράματος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.