Μια καπετάνισσα που έγινε ... ακρωτήρι!

Όλα άρχισαν από το άρθρο της φίλης καπετάνισσας Θαλασσινής στο φόρουμ Homa Educandus. Δηλαδή το ταξίδι στα πέλαγα του διαδικτύου με αφορμή όσα η Θαλασσινή ανακάλυψε για καπετάνισσες από όλο τον κόσμο. Μια τριαντάχρονη Αργεντίνα, μια τριαντάχρονη μελαχρινή καλλονή, που πλοιαρχεύει σε γκαζάδικο, κι άλλη μια συμπατριώτισσά της λίγο μεγαλύτερη αλλά και μια ηλικιωμένη Ρωσίδα, η Anna Ivanovna Schetinina παρέα με μια Αγγλίδα, τη Victoria Alexandrina Drummond που υπήρξε λέει μηχανικός στα πλοία... Όλη αυτή η γυναικεία συντροφιά με υποδέχτηκε πρωί πρωί και έκανε τη μέρα μου χαρούμενη.

Ομολογώ πως δε γνώριζα την ύπαρξή τους. Κι ένιωσα βαθιά την ανάγκη να διορθώσω τη μεγάλη παράληψη. Ας είναι καλά η Θαλασσινή που μου έδωσε το ερέθισμα. Θαλασσινούλα, σε ευχαριστώ από καρδιάς!

Από τις τέσσερις κυρίες το μεγαλύτερο ενδιαφέρον μου τράβηξε η Ρωσίδα με τα λευκά μαλλιά. Η πρώτη, λέει, καπετάνισσα στον κόσμο...

Προφανώς εννοούν στο σύγχρονο κόσμο γιατί οι καπετάνισσες έχουν μεγάλη ιστορία πίσω τους. Πέρα από τη δική μας πασίγνωστη Μπουμπουλίνα και τις άλλες ηρωίδες της επανάστασης του '21 που κυβέρνησαν πλοία (πχ η Θρακιώτισσα Δόμνα Βισβίζη) είναι γνωστό πως μια καπετάνισσα πήρε μέρος ακόμη και στη μακρινή ναυμαχία της Σαλαμίνας, η περίφημη βασίλισσα Αρτεμισία που ήταν και η μόνη που διέβλεψε τον κίνδυνο καταστροφής των Περσικών δυνάμεων, όταν ο Ξέρξης συγκάλεσε πολεμικό συμβούλιο.

Στην εποχή μας όμως ως πρώτη καπετάνισσα που αποφοίτησε μάλιστα από σχολή και έφτασε στο βαθμό του πλοιάρχου, αναφέρεται η Ρωσίδα Anna Ivanovna Schetinina, η οποία έγραψε ιστορία στα 1935 αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση πλοίου και μάλιστα σε ηλικία μόλις 27 ετών:

Η Άννα γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1908 στο Okeanskoy του Βλαδιβοστόκ. Φέτος μάλιστα γιορτάστηκαν με λαμπρότητα τα 100 χρόνια από τη γέννησή της, καθώς εκτός από καπετάνισσα υπήρξε και ήρωας του λαού της, τιμημένη με το βραβείο Λένιν και άλλες σημαντικές διακρίσεις.

Αποφοίτησε από τη Ναυτική Ακαδημία στα 1929 και άρχισε την καριέρα της από ναύτης. Μέσα σε έξι μόλις χρόνια κατάφερε να γίνει πλοίαρχος. Συγκεκριμένα παρέλαβε το φορτηγό πλοίο "Hohenfelz" από το Αμβούργο, το οποίο μετονομάστηκε σε "Chavycha", και το οδήγησε στο Πετροπαβλόβσκ-Kamchtsky, κάτι που την έκανε γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τη βλέπουμε εδώ με τη στολή της και τα τέσσερα χρυσά σιρίτια στα χέρια. Είναι πια η εποχή του φοβερού πολέμου και η καπετάν Άννα δίνει με επιτυχία και αυτόν τον αγώνα. Επικεφαλής των πλοίων "Karl Libkneht", "Rodina" και Jean Jores" κατάφερε να διασχίσει επιτυχώς 17 φορές τον Ειρηνικό.

Μετά τον πόλεμο η Άννα φοίτησε στο Higher Marine Engineering College του Λένινγκραντ και έγινε μέλος ΔΕΠ εκεί. Από το 1960 εργάστηκε σε χώρες της Άπω Ανατολής διδάσκοντας πάντα σε ναυτικές ακαδημίες. Ασχολήθηκε επίσης με το γράψιμο εγχειριδίων ναυτικής τέχνης αλλά και με την καταγραφή των απομνημονευμάτων της.

Η Άννα Ιβάνοβνα απεβίωσε στις 25 Σεπτεμβρίου 1999. Στο λιμάνι του Βλαδιβοστόκ κατασκευάστηκε προς τιμή της ειδικό μνημείο:

Επιπλέον δόθηκε και το όνομά της σε ένα ακρωτήριο! Ένα ακρωτήριο της χερσονήσου Shkota, στον κόλπο Amur στη θάλασσα της Ιαπωνίας, με συντεταγμένες 43 ° 05,9 Β γεωγραφικό πλάτος και 131 ° 51,4' Α γεωγραφικό μήκος. Βρίσκεται κοντά στη Ναυτική Ακαδημία που δίδαξε επί σειρά ετών:

Government of the Russian Federation on October, 20th, 2006, in memory of Master Anna Ivanovna Shchetinina, decided to name the cape in Amur bay of Japan sea "cape Shchetininoy". (ΠΗΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ FESCO)

Με αφορμή του ιωβηλαίου από τη γέννησή της και που συμπίπτει με τα τριάντα χρόνια από την ίδρυση της πρώτης ελληνικής δημόσιας σχολής πλοιάρχων για γυναίκες, είναι νομίζω μια καλή ευκαιρία στην επέτειο του θανάτου της, στις 25 Σεπτέμβρη, να οργανώσουμε μία συνάντηση - εκδήλωση για να τιμήσουμε τόσο την πρώτη γυναίκα πλοίαρχο της σύγχρονης εποχής όσο και όλες τις άλλες γυναίκες που κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή της ιεραρχίας και να κυβερνήσουν πλοία.

Όσες και όσοι ενδιαφέρονται να λάβουν μέρος στη διοργάνωση, δεν έχουν παρά να επικοινωνήσουν μαζί μας.