BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Ένας ακόμη νεκρός στα ναυπηγεία



ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ



ΕΚΡΗΞΗ ΣΕ ΔΙΠΥΘΜΕΝΟ ΠΛΟΙΟΥ ΣΤΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ

Νέο έγκλημα με νεκρό και τραυματία


Μαρτυρίες κάνουν λόγο για ανύπαρκτα μέτρα σε ένα απέραντο εργασιακό γκέτο

Πλοία προς επισκευή στο Ναυπηγείο της Χαλκίδας


Ένα ακόμα έγκλημα μετράει από χτες σε βάρος της η εργατική τάξη, ενώ ολόκληρος ο κλάδος των μεταλλεργατών βουτήχτηκε ξανά στο πένθος. Λίγο πριν τις 10 το πρωί ο 42χρονος ηλεκτροσυγκολλητής Θανάσης Σαλλής λαμπάδιασε ολόκληρος, ενώ ο μεταλλεργάτης Αλέξανδρος Κατρής νοσηλεύεται γεμάτος εγκαύματα, από έκρηξη που έγινε στα διπύθμενα του φορτηγού πλοίου «NOBLESSE» με σημαία Παναμά.

Το πλοίο ανήκει στην εταιρεία «GOOD FAITH SHIPPING» του εφοπλιστή Φράγκου. Επισκευάζεται στα Ναυπηγεία Αυλίδας στη Χαλκίδα, χώρο που ο ιδιοκτήτης εφοπλιστής Ηλίας τον έχει μετατρέψει σε ένα απέραντο εργασιακό γκέτο. Σύμφωνα με καταγγελίες συνδικαλιστών και εργαζόμενων, κυριαρχούν το σύγχρονο δουλεμπόριο, που σημαίνει «μαύρη» εργασία και η πλήρης έλλειψη ακόμα και των πιο στοιχειωδών μέτρων υγιεινής και ασφαλείας. Το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, δίνοντας την πρώτη απάντηση στο κρεματόριο του εφοπλιστή Ηλία, κήρυξε για σήμερα 24ωρη απεργία στα συνεργεία των εργολάβων.

Τα στοιχεία βοούν

Τα στοιχεία που προέκυψαν από καταγγελίες εργατοτεχνιτών, μελών συνεργείων που δουλεύουν στο ναυπηγείο, αλλά και από τον Σπύρο Νικολέτο, μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, ο οποίος την ώρα της έκρηξης δούλευε σε διπλανό επισκευαζόμενο καράβι, βοούν.

Οι δύο μεταλλεργάτες στάλθηκαν από τον εργολάβο Γιάννη Τριανταφύλλου να εκτελέσουν εργασίες με φλόγα, στα διπύθμενα του πλοίου χωρίς να υπάρχει εξαερισμός. Επιπλέον, τα λάστιχα που συνέδεαν τις μπουκάλες των αερίων με τα εργαλεία φλόγας ήταν πολυκαιρισμένα. Υπολογίζεται ότι η κύρια αιτία του φονικού ήταν ακριβώς αυτός ο εκρηκτικός συνδυασμός. Δηλαδή η διαρροή προπανίου από τα λάστιχα και η έλλειψη εξαερισμού, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση αερίου και την ανάφλεξη μόλις βγήκε φλόγα από το εργαλείο. Ομως εξίσου ανατριχιαστικό ήταν και το γεγονός ότι στο πλοίο δεν είχε προβλεφτεί, από τον εργολάβο, τον τεχνικό ασφάλειας (που κανείς δεν ξέρει αν υπήρχε χτες το πλοίο) και βέβαια το ναυπηγείο, να υπάρχει το αυτονόητο: Δηλαδή ...νερό! «Μου έλεγαν εργαζόμενοι ότι δεν μπορούσαν να βρουν νερό και μάνικα», ειπώθηκε από τον συνδικαλιστή.

Δεκάδες τα υποψήφια θύματα

Στο ναυπηγείο ο εργαζόμενος θεωρείται αναλώσιμο υλικό. Σύμφωνα με καταγγελίες, το φορτηγό πλοίο «ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ», που βρίσκεται παραδίπλα από το «NOBLESSE», επισκευάζεται από 30 περίπου Ρουμάνους, οι οποίοι ήρθαν πριν από μία βδομάδα και κανείς δε γνωρίζει με τι όρους εργασίας δουλεύουν. Ομως αυτό που είδαν όλοι χτες ήταν ότι με το που έγινε η έκρηξη, επιβίβασαν τους Ρουμάνους εργαζόμενους σε πούλμαν και τους «εξαφάνισαν»!

«Αυτή τη στιγμή - ανέφερε ο συνδικαλιστής - στο ναυπηγείο επισκευάζονται 7 πλοία. Οι "μόνιμοι" εργαζόμενοι του ναυπηγείου είναι περίπου 150. Δηλαδή οι δουλειές βγαίνουν με εργολάβους. Αυτοί "σπάνε" τη Συλλογική Σύμβαση - και αναγκάζουν συναδέλφους να δουλεύουν με 10 και 12 ευρώ την ώρα. Λιμενική Αρχή αν και θα έπρεπε δεν υπάρχει στις εγκαταστάσεις του ναυπηγείου. Και ο ιδιοκτήτης Ηλίας με τους εφοπλιστές και τους εργολάβους, ενθαρρημένοι βέβαια από την αντεργατική πολιτική, επιβάλλουν τον εργασιακό μεσαίωνα. Οσα συνεργεία όπως εμείς επιβάλλουν την εφαρμογή της Σύμβασης είναι ανεπιθύμητα. Εμείς δεχόμαστε συνεχώς απειλές από άλλους εργολάβους ότι θα μας σταματήσουν».

Εχει συλληφθεί ο εργολάβος Τριανταφύλλου και αναμένεται σήμερα να οδηγηθεί στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών με την αυτόφωρη διαδικασία.

_________

Σχόλιο δικό μας:

Και επειδή τον συνέλαβαν; Τι αλλάζει; Ο Θανάσης Σαλλής δε θα γυρίσει ποτέ στο σπίτι του... Ας ευχηθούμε τουλάχιστον ο συνάδελφός του, ο Αλέξανδρος Κατρής, να γίνει γρήγορα καλά. Αν και από προσωπική πείρα γνωρίζουμε πόσο δύσκολα είναι στη θεραπεία τους τα εγκαύματα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.